Steven van der Gaag werkt sinds 2006 bij de politie. Hij kreeg de vraag van een kennis of hij niet wilde solliciteren bij de politie. Hij was naast zijn toenmalige werk 10 jaar lang als vrijwilliger betrokken bij een jeugdteam van ADO Den Haag. Vooral het werken met jeugd sprak hem aan, dus toen hij solliciteerde bij de politie wist hij dat hij aan de slag wilde als jeugdwijkagent. Deze wens is uitgekomen, want sinds 2020 is hij werkzaam in die functie in de wijk Segbroek in Den Haag.
Door Kim van Driessen
Rustig blijven in de praktijk
Op de Politieacademie heeft Steven tools aangereikt gekregen voor het uitvoeren van het politiewerk. Dit helpt hem tot op de dag van vandaag, nog steeds bij zijn dagelijkse werkzaamheden. ‘Je kan altijd terugvallen op dat wat je is aangeleerd.’ Een voorbeeld hiervan zijn de speciale gesprekstechnieken om rustig te blijven bij situaties die kunnen escaleren. ‘De burger verwacht immers, dat je altijd professioneel zal handelen en dit handelen, ligt altijd onder een vergrootglas.’ Soms wordt er over het hoofd gezien dat politiemedewerkers ook gewoon mensen zijn met gevoelens die niet altijd uitgeschakeld kunnen worden.
De rol van een jeugdwijkagent
Als jeugdwijkagent probeert Steven er te zijn voor de jeugd. ‘Door samen te werken met de wijkagent, probeer ik de overlast aan te pakken.’ Het maken van een plan van aanpak en uitzoeken met welke partners hij kan samenwerken is onderdeel hier van. Hij blijft in gesprek met jongeren, maar dit gaat helaas niet altijd vanzelf. ‘De lastige jongeren hebben vaak meer begrip, vertrouwen en tijd nodig. Door te investeren komen we er vaak wel uit en probeer ik er achter te komen hoe of wie hen kan helpen verder te komen.’ Hij wil de jongeren begrijpen en begrip tonen voor hun situatie en in gesprek gaan bij ongewenst gedrag, maar als er een strafbaar feit wordt gepleegd, wordt er door Steven natuurlijk wel repressief opgetreden. Steven stelt dan wel duidelijke grenzen. Omdat elke jongeren anders is, is geen dag hetzelfde.
‘Ik denk dat de samenwerking altijd cruciaal is’
Steven en zijn collega’s werken goed samen. Zij hebben elkaar nodig, ook al zijn de belangen wel eens verschillend. ‘Ik wil graag meer weten over de problemen die de jongeren hebben en kijken hoe we een oplossing kunnen bieden.’ De collega’s van Steven, willen de problemen soms snel oplossen, wat meestal resulteert in het uitschrijven van een bekeuring. ‘De kans voor mij is dan groot dat ik het contact met de jeugdige verlies en weer moet werken aan herstel van het vertrouwen.’ Hierin verschilt de benadering van Steven met de benadering van zijn collega’s. Door goed te overleggen en het probleem duidelijk te krijgen, komen Steven, zijn collega’s en de netwerkpartners uiteindelijk tot een juiste aanpak. ‘We kunnen elkaar versterken waar nodig en proberen om de casus of het individu een oplossing te bieden.’ Deze samenwerking leidt tot bevredigende oplossingen, iets wat Steven erg mooi vindt. ‘Ik krijg energie als we door goede communicatie, samen weer nieuwe problemen aanpakken. We zijn nou eenmaal afhankelijk van de inspanning en betrokkenheid van een ieder, die invloed kan hebben op een veiligere en leukere samenleving.’
Weer terug bij ADO Den Haag, dit keer als groepscommandant
Naast zijn werk als jeugdwijkagent is Steven ook groepscommandant binnen de Voetbal Eenheid van Politie Eenheid Den Haag. ‘Dit betekent, dat we met collega’s aanwezig zijn bij voetbalwedstrijden van ADO Den Haag voor de openbare en om supportersgeweld tegen te gaan.’ Steven vindt dit erg leuk, want hij genoot voorheen erg van het vrijwilligerswerk wat hij deed bij ADO Den Haag. ‘Een leuke bijkomstigheid is het, om weer te spreken met de voetballers die ik als ventjes bij ADO zag binnen lopen, zoals bijvoorbeeld Elia, Verheydt en Kishna.’
De Nationale Draagploeg van de Nederlandse Politie
Steven was onderdeel van de Nationale Draagploeg van de Nederlandse Politie. ‘In deze rol ben ik werkzaam geweest bij het identificatieproces van de slachtoffers van de ramp met de MH17.’ Dit proces vond plaats in Hilversum op de Korporaal van Oudheusdenkarzerne. Dit team ondersteunde het Landelijk Team Forensische Opsporing. ‘Dit was het meest heftige, maar tevens mooiste dat ik heb mogen doen bij de politie tot nu toe. Ik ben er trots op, dat door de inzet van velen, de familie een waardig afscheid geboden kon worden.’
‘Geen dag is het zelfde, ook al zijn ze niet allemaal leuk.’
De verschillende taken die Steven op zich heeft genomen en het werk als jeugdwijkagent zorgen voor veel variatie. Elke dag is anders, maar dit brengt ook lastige dagen met zich mee. ‘Elke persoon die je kan helpen tegen verder afgeleiden in de maatschappij is voor mij een overwinning, ongeacht jong of oud.’ Echter lukt het niet altijd om grip te krijgen op een situatie. ‘Dit kan ontstaan doordat ouders of verzorgers de problemen niet willen zien of geheel niet openstaan voor hulpverlening.’ Het blijft zonde als een jongere door omstandigheden in een jeugdinstelling terecht komt of achterstand oploopt op school. Dit vindt Steven soms lastig om te zien. Daarnaast brengt de afwisseling spannende dagen met zich mee. ‘Je eerste reanimatie is spannend, net als je ter plaatse komt bij een incident met ernstige gewonden. Er wordt naar jou gekeken en je moet handelen.’ In dit soort situaties kan Steven als wijkagent grote verschillen maken en dit doet hij dan ook. Den Haag mag trots zijn op zo’n betrokken jeugdwijkagent als Steven!