Alberto Stegeman en de politie

In de fabricage van schijnnieuws speelt de politie soms ongewild een belangrijke rol. Tenminste als we het boek De horrorboerderij mogen geloven. Dit vertelt het verhaal van Alberto Stegeman en hoe de politie onbewust bijdraagt aan het succes van zijn programma ‘Undercover in Nederland’. Gewenst of ongewenst?

Nadat ‘misdaadverslaggever’ Alberto Stegeman een werkstraf tegen zich had horen eisen voor het achterlaten van een nepbom in een kazerne, zei de echte misdaadverslaggever Peter R. de Vries dat Stegeman  ‘schijnnieuws’ maakte. Dat vond Stegeman heel erg. Peter R. de Vries is inmiddels vermoord, maar schijnnieuws leeft als nooit tevoren. Dat is te lezen in het boek De horrorboerderij.

‘We gaan met AL DEZE BEWIJZEN naar de politie,’ roept Alberto Stegeman, zwaaiend met zijn mapje naar de camera. ‘Ze mogen onze beelden gebruiken voor hun onderzoek. Die tent moet écht, écht dicht!’  Lang verhaal kort: oud-medewerkers (boos op de baas) zijn met verhalen over stelselmatige mishandelingen van geestelijk gehandicapten vele maanden eerder naar Stegeman en zijn programma ‘Undercover in Nederland’ gestapt. Stegeman stuurde daarop een ‘collega journalist’ om in het geheim zoveel mogelijk opnames te maken. Bijvoorbeeld van middeleeuwse martelpraktijken met een wasmand en een sinaasappel. Uit 90 uur geheime opnames werden enkele minuten geknipt en geplakt en voorzien van voice-overs en geluidseffecten. Hieraan werden vervolgens dramatische interviews met de Stegeman-melders gesoldeerd, die de beelden in een kader vol beschuldigingen plaatsten. Op aanwijzing van Stegeman deden de oud-medewerkers (terwijl de mishandelingen maandenlang ongestoord hadden voortgewoekerd?) dan eindelijk aangifte bij de politie en hoewel de verhalen redelijk op elkaar leken te zijn afgestemd, rammelde de boel volgens Jitske Willemsen, schrijver van het boek, aan alle kanten. De politie krijgt de bewerkte beelden van Stegeman te zien, maar niet al het beeld, dat weigert de programmamaker tot twee keer toe, waarna de politie het vordert. Een van de vele beschuldigingen van de oud-medewerkers betreft uitvoerig drugsbezit door ‘het monster van Wedde’ (een van de twee eigenaren van de boerderij), dus doet ze een inval. In aanwezigheid van Stegeman en zijn team worden de eigenaren gearresteerd en in de gevangenis gezet.

Het boek De horrorboerderij schetst het maakproces van nieuws en de bijna gedwongen rol van de politie hierin, die immers op alle beschuldigingen moet handelen. Waardoor schijnnieuws niet langer nieuws schijnt, maar echt nieuws wordt. Over een week of drie (?) is de uitspraak tegen de ‘Beesten van Wedde’.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *